PCK Wejherowo

Dnia 25.01.2013 na prośbę dyrekcji Niepublicznego Przedszkola „Pluszak”, w Nowym Dworze Wejherowskim, zorganizowaliśmy dla jego podopiecznych prelekcję na temat bezpieczeństwa, higieny, pierwszej pomocy i ratownictwa. Dzieci były bardzo zadowolone zarówno z bajek o Super Wiewiórce, przyjaciółce Oli i Kuby, jak i zabaw z pozoracjami, środkami opatrunkowymi itp. Chcesz więcej, zapraszamy do artykułu :)

O godzinie 9:10 ruszyliśmy naszym PCK-owskim super-szybkim fordem spod kantorka i przed czasem stawiliśmy się w przedszkolu. Tam dokonany został podział obowiązków urozmaicony smacznym poczęstunkiem od Przedszkola. Syci i gotowi do akcji rozpoczęliśmy zajęcia.

A zaczęły się one od bajek o przygodach Super Wiewiórki, przyjaciółki Oli i Kuby. Wiewiórka dobra przyjaciółka, jedyny członek PCK z tego gatunku, zawsze się pojawiała kiedy Ola i Kuba postępowali niewłaściwie, by ich przyjaźnie pouczyć – uff, taka improwizacja do łatwych nie należy.

Po bajkach, z których dzieci nauczyły się o bezpieczeństwie na drodze, i w lesie, higienie, a także nauczyły się numerów alarmowych, przyszła kolej na trochę zajęć praktycznych. Podzieliliśmy się na 4 zespoły.

Marta, Ola i Wanda opowiadały dzieciom o Nagłym Zatrzymaniu Krążenia. Bracia Seredyńscy opowiadali o postępowaniu przy urazie kręgosłupa. Dzieci lubią jak Super Wiewiórka skakać sobie po drzewach i czasem mogą spaść. Beata i Ola opowiadały o złamaniach i ranach. Szymon natomiast chwalił się sprzętem ratowniczym :)

Po tych wyczynach przyszła kolej na konkurs – zawijanie przyjaciela bandażami na czas.
Dzieci wykazały się nie lada szybkością i nim się człowiek obejrzał, można było poczuć się jak w piramidzie.

Dzieci wykończone aktywnością ruchową potrzebowały spokojnej zabawy, w tym celu dostały od nas kolorowanki z przygodami Super Wiewiórki oraz Oli i Kuby. Później każde dziecko na odwrocie kartki namalowało czerwony krzyż :)

Spotkanie zakończyliśmy śpiewami o mydle, szczotce paście i kubku ciepłej wody (niektórzy mogli poznać wersję alternatywną). Na koniec odebraliśmy piękne podziękowania (po takie dzieła sztuki warto było przyjeżdżać :D), pożegnaliśmy się i pojechaliśmy zostawiając dzieci zachwycone zarówno pierwszą pomocą jak słowem „wklepać” którego omyłkowo ich nauczyłem. :)