Zadaniem RATOWNIKA jest ratowanie życia, czyli najszlachetniejsza służba. Jeśli ma on rzły dzień, ktoś zapłaci za jego błędy cierpieniem, a nawet śmiercią. Od początku Służb Ratowniczych chorzy i ratownicy tracili życie z powodu błędów popełnionych na każdym z powyższych etapów. Wielu z nas pamięta chorych, którzy mogli być uratowani, gdybyśmy byli trochę mądrzejsi, trochę szybsi, czy trochę bardziej zorganizowani. RATOWNIK nie może sobie pozwolić na błędy-nie ma większej satysfakcji jak uratowanie życia, ale blizny po błędach nosi się do końca życia. Stosunek do pracy jest bardzo ważny. Trzeba wczuć się w sytuację, ale nie dać się ponieść emocjom, być czujnym, ale nie podnieconym, szybkim, ale nie postępować chaotycznie. Ponad wszystko należy ciągle walczyć o to, co najlepsze dla chorych. Jeśli w programie szkolenia nie przewidziano danej sytuacji, należy zadać sobie pytanie: CO JEST NAJLEPSZE DLA CHOREGO? Kiedy już Ci nie zależy, wypaliłeś się i Twoja efektywność jest znacznie ograniczona-poproś o pomoc (każdy z nas potrzebuje pomocy, kiedy przezwycięża nas stres) albo szukaj innego zawodu.
 Dodane przez Kamil dnia 13 wrzesień 2008 07:22:29 | 43907 Czytań -  |
| 
